marți, 24 septembrie 2019

40, zece zile mai tarziu

  Am facut 40 de ani si stiu sigur cand s-a intaplat asta. Adica pentru mine viata a trecut destul de greu, de incet, de infiorator de lenes si fara sens. Intai pana am avut-o pe Mara. Apoi pana cand am venit aici. Ultimii patru ani au trecut asa cum se zice in vorba aia cu timpul zboara cand te distrezi. Anul asta m-am cam distrat dar a si fost absolut cel mai lung din viata mea. 

  E putin cam mult sa emigrezi, sa schimbi trei joburi in trei ani jumate, sa iei casa, sa vezi de copil si de omu' din dotare, sa inveti tot ce ai de invatat si sa suporti si psoriazisul pe deasupra. Putin cam mult. M-am resimtit la intoarcerea din vacanta pentru ca am tras si o alergie peste ranile de psoriazis, nu stiu de ce si de unde, cert e ca si azi inca am zile in care imi apar bube pe mine. 

  Dincolo de asta, ce mi-a adus maturizarea asta babistica? Mai nimic. Eu m-am nascut baba comentatoare deci azi sunt asa cum am fost mereu. Doar ca mult mai rapusa de diverse boli. Faptul ca s-a terminat procesul de cumparare a casei care a durat 3 luni si jumatate dar de fapt cu tot cu cautari de casa, 9 luni... ma face extrem de fericita. Da, stiu ca am invatat multe si din chestia asta dar sincer as fi preferat sa nu trebuiasca sa o fac. Am obosit. Rau. 

  Si in foarte putin timp va trebui sa strang din nou o casa intreaga si sa le mut astora doi chilotzii si toate cele, Si sa stiu eu care chilotz e in care cutie. Am noroc ca Mara e mai mare acum si o sa ii pun ei in carca si in memorie multe chestii pentru ca eu ma simt sfarsita. La job am fost asteptata cu aplauze, se pare ca tot eu tre' sa ii tin in carca si sa ii organizez pe toti si acolo. Mi-a picat un departament in spinare si nu stiu cand s-a intamplat asta pentru ca mai ieri ma luptam cu Emasu. :))))

  Sa respiram, deci, si sa ne bucuram de urmatoarea perioada. Aia a mutarii. In ultima mea casa din viata asta. Din asta or sa ma mai extraga doar cu picioarele inainte! Pana una alta, incerc sa ma tin pe linia de plutire si atat. V-am mai zis ca am obosit? 

  Hai ca va las una vesela, de cand am iesit in oras de ziua mea: